نیسارتاماهاراج:
جایگاه من روشن است. قبل از خوردن، میخورانم قبل از گرفتن، میبخشم و قبل از اینکه به خودم فکر کنم، به دیگران میاندیشم. فقط یک جامعه بر اساس سهیم شدن میتواند پابرجا و سعادتمند باشد. این، تنها راه حل است اگر آن را نمیپسندید پس بجنگید. من این کار را میپسندم؛ و به شما هم توصیه میکنم که این کار را بکنید.
ﺑﻪ ﺗﻮ ﻫﺠﻮﻡ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﺁﺩﻡﻫﺎ ، ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ !
ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ی ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﭘﺲ ِ ﺫﻫﻦ ِ ﺗﻮ ، ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﺎﻗﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ…
ﺁﺩﻡﻫﺎ “ﺗﻤﺎﻡ” ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ …!
سلام
ممنون از حضور گرم و شعر زیباتون
سرفراز باشید
سنگها با خود رازهایی دارند.آیا تو راز سنگها را دیدی؟...چه حیف...آنکه دید و نفهمید.آنکه فهمید و فکر نکرد و آنکه فکر کرد و به کار نبرد...
زیبا بود ممنون...
بسیار زیباست